Turfanda Öpüşler Bırakıyorum Koynuna

TURFANDA ÖPÜŞLER BIRAKIYORUM KOYNUNA. BU İLK ÇILGINLIĞIM, YÜREĞİM DAYANMAZ BELKİ

Derler ki başlangıçta insanların dört eli, dört ayağı ve tek bir baş üzerine zıt yönlere bakan iki yüzü varmış.

Bu iki yüz, insanlara eşi benzeri görülmemiş bir kibir veriyormuş. Olimpos’un kudretli tanrısı Zeus, insanların bu kibrini dindirmek için onları tam ortalarından ikiye ayırmış.

İnsanın kibri dinmiş dinmesine de kendisinden koparılıp alınan diğer yarısını özlemeye, yaşamı boyunca onu arayıp tekrar bir olmak için uğraşmaya başlamış. Bu hale ‘aşk’ denilmiş. Zeus’un insanları ayırıp onları aşka düşürmesinin üzerinden yüzyıllar geçti. Bu sırada sanatta, felsefede, dinde ve bilimde, yerde ve gökte, kısacası elinin uzandığı her yerde aşkı, kökenini ve mantığını aradı insan.*

…..

O gün bugündür;

güneşin ötesindeki zaman dışı bir ülkede buluşuruz içimdeki o hiçyokmuş Meri ile

turfanda öpüşler bırakırım koynuna

bu ilk çığlığım yüreğim dayanmaz belki..

ikinci yeni gençliğim dolaşıyor serbest vezin.

nuh’un güvercinleri tufan kaçkını, izliyor

camdan bir kubbede Balilli Kral Gılgamış

ölümsüzlük otunu sundu ve

beş mevsim uyuduk saçlarının altında...

oyuncak hayvan koleksiyonundan aşırıp anka’yı

prometheus’un çakıldığı çağlar kayasına bıraktık

şarkılar şarkısını çaktık aşkın yaş kütüğüne, ve

ölüler gömüyorlardı kendini orfik ilahilerle..

(…)

y.y.