0

BEĞENDİM

ABONE OL

News

0

Unutmasın diye doktora söyleyeceklerini bir kâğıda yazmış amcam. Sadece unutmamak için…

Bildiğin Şiir olmuş…

Dokunaklı…

***

Bu alttaki Şiir de benden! Pandemide hekim dostum Ruhsar Uçar’ın isteğiyle kaleme almıştım, yüreğimden parmak uçlarım vasıtasıyla damıtmıştım…

Neler yaşadık pandemide, hatırlayın lütfen. Tüm yaşananları, yarım kalmışlıkları…

Sağlık çalışanlarının hakkını ne yapsak ödeyemeyiz dostlar. Onları anmak, minnet duymak sadece 1 güne mi sığar? Doktorunu, hemşiresini, memurunu, hastabakıcısını; unutmamalı, minnet ve saygı ile anmalı…

***

Ayağım ağrıyor doktor!

Gezdim, gördüm cennet vatanımın her köşesini.

Yürüdüm fersah fersah da, yine doyamadım.

Bacaklarım sızlıyor ağrısından, kopacak gibi.

Şimdi sana, sadece sana derman aramaya geldim…

Kolum ağrıyor doktor!

Topladım mevsiminde yemişlerin cümlesini.

Kaldırdım dünya yükünü, sırtladım en ağırından.

Omzum sızlıyor bak, yerinden çıkacak gibi.

Sen dindirirsin ağrılarımı diye yalnızca sana geldim…

Başım ağrıyor doktor!

Okudum; şiirini, hikâyesini, madde madde bilimi.

Gördüm; en görülmeyecek arsızlıkları, pişkinlikleri.

Kulaklarım çınlıyor şimdi, biri beni çağırır gibi.

Her şeyi unutturacak reçete vermen için sana geldim…

Yüreğim ağrıyor doktor!

Sevdim hep; karşılık beklemeden, benim anayurdum sevgi.

Değer verdim; can diye, bekler diye, hak etmeyene bile.

Kalbim sızlıyor şimdi sızım sızım, bir kenara bırakılmış gibi.

Yüreğime bile belki söz geçirirsin diye sadece sana geldim…

Yaşadım doktor!

En yaşanılacak yerinden, en güzelini, en mücadelesini kavganın.

Gezdim, gördüm, sevdim de; yine tadına varamadım yaşamanın.

Yoruldum artık, yoruldum doktor! Gözüm toprağa bakıyor!

Bedenim beynime, beynim bedenime dar geliyor!

Bâki kalan bu kubbede bir hoş sâdâ olmaya geldim…